Reprezentacija roda u igranom programu na srpskoj televiziji

Prva istraživanja o reprezentaciji roda u popularnoj kulturi počela su sa feminističkim proučavanjem konstrukcije ženskosti, dok se muškost prihvatala kao nešto što se implicite podrazumeva kao normativ pa se uglavnom zasebno nije ni proučavala. S promenama u društvenim i ekonomskim uslovima, jačim prodorom feminističke teorije, britanskih kulturnih studija, američkih televizijskih studija, postfeminističke kritike i s jačanjem queer teorije, pitanje medijske reprezentacije roda, naročito muškosti, dobija važnije mesto. Cilj je prikazati osobine koje se pripisuju muškarcima i ženama u savremenim američkim serijama, a koje su proizašle kao rezultat potreba potrošačkog društva. Idealizacija izgleda, kult tela i seksualnost postali su neka od važnijih normativnih rodnih očekivanja. Masovno društvo sugeriše da privlačan spoljni izgled doprinosi većem osećaju moći, uspešnosti, samodostatnosti i samokontrole pa medijske reprezentacije podupiru te društveno dominantne kategorije roda i postavljaju ih kao poželjan identitet.

Dakle, rana istraživanja o rodu i televiziji nastala su iz drugog talasa feminističkih pokreta širom sveta, i u početku (pre svega ranih sedamdesetih) fokusirala su se na reprezentacije ženstvenosti – predstave fiktivnih ženskih likova u TV serijama ili voditeljki vesti na televiziji. Ovo je bio slučaj zato što je feminizam u početku bio usmeren na osvetljavanje izrazitih nejednakosti koje je izazivao sistem rodne podele širom sveta, koji je konstruisao ženu kao kategoriju podređenu muškarcu u binarnoj rodnoj podeli.

1 Uvod 3
2 „Očajne domaćice sa Dedinja“ - analiza igrnih američkih i srpskih serija 5
2.1 Sex i grad i Očajne domaćice 5
2.2 Transparentnost i uvoz kulturnih modela – Žene sa Dedinja 9
3 Zaključak 11
Literatura 13