Boravak srpske vojske na Krfu

Početak rata - Prvi svetski rat počeo je napadom Austro-Ugarske na Srbiju s ciljem da uništi nezavisnu srpsku državu koja je inspirativno delovala na njene jugoslovenske podanike u borbi za nacionalno oslobođenje ispod vlasti Habsburške monarhije. U slamanju Srbije austro-ugarski vladajući krugovi su videli šansu da sačuvaju državni integritet Monarhije i učvrste svoju dominaciju na Balkanskom poluostrvu. Nemačka je, naročito od balkanskih ratova iz kojih je Srbija izašla ojačana a njene velike vojne pobede naišle na ogromno oduševljenje u svim jugoslovenskim pokrajinama, stalno podsticala i hrabrila svoju saveznicu da oružjem pokori svog malog ali opakog suseda, nadajući se da će se time ostvariti davnašnji san germanskog imperijalizma za otvaranje južnog kraka za prodor na istok.

Pošto bi pokoravanje Srbije i uspostavljanje germanske dominacije na Balkanu direktno ugrozilo interese sila Antante na Mediteranu i na Bliskom istoku i komunikacije sa njihovim kolonijalnim posedima u Aziji, one su ustale u odbranu Srbije. Ali, kako je Srbija u planovima sila Antante bila u drugom planu u borbi sa Centralnim silama oko svetskog gospodstva, to je i njihova pomoć Srbiji bila podređena toj borbi i posebnim kalkulacijama i protivrečnim težnjama prema Balkanu. Mada je Srbija bila, kao što smo videli, njihov pouzdan i lojalan saveznik, čija je vojska u periodu 1914-1917. godine učinila velike usluge savezničkoj stvari, savezničke vlade i vrhovne komande su se prema njoj odnosile s promenljivim raspoloženjem i bez osećanja široke savezničke solidarnosti. Politika rezervisanog odnosa prema Srbiji i doktrinarna shvatanja vojnih stratega Antante odrazili su se i na problem vojnog angažovanja saveznika na balkanskom ratištu. Antanta nije bila pripremljena za izvođenje vojnih dejstava na Balkanu. U stvari, vojni stratezi velikih sila oba zaraćena tabora smatrali su da će se rat završiti brzo i to u nekoliko velikih sudara glavnih zaraćanih sila. Pri takvim koncepcijama nije se ni pomišljalo da se izvode operacije većeg obima na Balkanu. Kada se, međutim, posle neuspelih ofanzivnih poduhvata na početku rata, pojavila tendencija za uvlačenje u rat novih saveznika i otvaranja novih frontova, Antanta nije mogla da se blagovremeno angažuje na Balkanskom poluostrvu. Vojni stručnjaci su se i dalje držali krute podele evropskog ratišta na glavna i sporedna vo-jišta. U stvari, u Evropi nije moglo biti drugostepenog vojišta, najmanje je to mogao biti Balkan, koji je izukrštan međunarodnim putevima i načičkan bajonetima, bio prirodno bojište. Isturena Srbija na najosetljivijem boku najslabijeg protivnika, pružala je šansu za uspešnu bitku. Ali, izukrštani suprotni interesi savezničkih država nisu se mogli izmiriti da bi se složno nastupalo.

UVOD 3
1 Boravak srpske vojske na Krfu 5
1.1 Prebacivanje na Krf i Vido 5
1.2 Organizacija oporavka 6
1.3 Uloga saveznika u oporavku 8
1.4 Reogranizacija vojske 9
1.5 Popuna vojske 13
1.6 Krfska deklaracija 18
ZAKLJUČAK 21
LITERATURA 23