Barok 2

Maturski, Seminarski , Maturalni i diplomski radovi iz likovnog.

Najvjerovatnije da slovo barok ima porijeklo od portugalskog izraza perles baroque, što je obilježavalo prelu nepravilnog oblika koja je bila u upotrebi još i početkom 16 vijeka.
Uzroci ovog stila su, ipak daleko složeniji i njih ćemo prije naći u društvenim i političkim promjenama tog vremena nego u naporima za obnovu i uvećanje papske vlasti. Zahvaljujući raskošnoj umjetnosti Evropskih dvorova i papskog Rima rođena je građanska umjetnost, više okrenuta realnosti svakodnevnog života.

Papstvo je postalo pokrovitelj umjetnosti u širokim razmjerama što je Rim načinilo najljepšim gradom hrišćanskog svijeta. Papska moć je pokolebana zbog čega je uslijedila pojava reformacije u Njemačkoj i Engleskoj. Crkveni poglavari koji su podržavali razvoj barokne umjetnosti više su bili poznati po svetovnom sjaju umjetnosti nego po pobožnosti. Crkva je prisiljena da se suprostavi udarima reformatora, bila je prinuđena da se mijenja, a promjene u umjetnosti dovele su do rađanja novog stila baroka-termin sa značenjem baziran ili čudan.

POJAM BAROKA

Pojam „barok“ poput mnogih termina u istoriji umjetnosti, kao što su gotski pa i rokoko, upotrebljava se u negativnom smislu. Barok je kulturno umjetnički pravac koji je prevladao u Evropi, u periodu između 1600. i 1750. godine.

Riječ potiče iz portugalskog jezika i znači „nepravilan biser“. U XVI vijeku termin su prihvatili francuzi i za njih je barok značio „neobično“. Umjetnost baroka, koja vremenski obuhvata XVII i XVIII vijek, nastala je iz borbe katoličke crkve protiv reformacije, pa se zbog toga u početku zvala umjetnost kontrareformacije.

Barok nastaje u Rimu, a kasnije se proširio na Italiju, Španiju, Portugaliju itd. Rim je bio centar umjetnosti.

KARAKTER STILA

Umjetnost baroka je u mnogo čemu prava suprotnost umjetnosti renesanse. Dok renesansa teži miru i jasnoći, barok je sklon pokretu i strastvima. Kompozicija renesanse je simetrična i uravnotežena sa pažljivim rasporedom figura, dok je kompozicija baroka plahovita, puna nemira i uzbuđenja, sa razbijenim rasporedom figura i sa težnjom da izazove što više utisaka i jakih osjećanja.

Najveća tekovina baroka, sa kojom je stvorena nova epoha u likovnoj umjetnosti, jeste slikanje svijetlo-tamnog. Renesansa je, kao umjetnost u osnovi idealistička, upotrebljavala idealno osvjetljenje, harmonivne boje i jednostavne crte. Barok je u osnovi, umjetnost jednog poslovnog, trezvenog društva. Takvo društvo posmatra život vrlo realistički, pa će i u svojoj umjetnosti biti realistički raspoloženo.

Upotrebom svijetlo tamne tehnike, slikari baroka težili su da svoje predmete predstave što jasnije i bliže prirodi, da dođu do što većeg utiska stvarnosti. Oni se trude da što vijernije prikažu živu ili mrtvu prirodu oko sebe, bilo da se radi o čovjeku, životinjama ili različitim materijama, kao što su svila, porcelan, drago kamenje itd. Zbog toga barok slika i ono što se ranije rijetko slikalo: pejzaž, mrtvu prirodu, unutrašnost kuća (enterijer), životinje, cvijeće, kompozicije iz svakodnevnog života. Zbog toga barok slika i ono što se ranije odbacivalo: bolest, umor, starost, ružnoću,raspadanje.