Virusi su neprestano prisutni u svakodnevnici kao pojam stalne, često veoma ozbiljne pretnje zdravlju, ne samo ljudi nego i drugih organizama - biljaka, životinja, bakterija. Virusi su izgrađeni od samo dve komponente. Jednu predstavlja nukleinska kiselina DNK ili RNK, a drugu omotač proteinske prirode. Premda poseduju genetički, nasledni materijal, o virusima se obično ne govori kao o živim organizmima. Virusi nisu sposobni da rastu, da sintetišu svoje proteine niti da obavljaju metaboličke procese. Proteinski omotač virusa je kapsid.

Virusi su acelularni, ultramikroskopski,organizmi nesposobni da se razmnožavaju van ćelije domaćina. Izvan ćelije domaćina oni ne pokazuju osobine živih bića, čak mogu i da kristalizuju. Kristalizovani virusi zadržavaju sposobnost infekcije ćelije.
Zrela virusna, vanćelijska, čestica sposobna da inficira ćeliju domaćina naziva se virion. Ulaskom u ćeliju virion postaje aktivan tj. virus. Virus u ćeliji preuzima kontrolu nad molekularnim aparatom domaćina i koristi ga za sopstveno razmnožavanje. Ćelija domaćina tada stvara delove virusa, a ne materije koje su njoj potrebne za normalan rad. To u domaćinu dovodi do patološkog stanja (bolesti), pa se virusi smatraju isključivim unutarćelijskim, obligatnim parazitima (lat. obligatan = obavezan). Veličina virusa kreće se od 10 – 300 nm (1 nm= 0,000001 mm) tako da se mogu videti samo elektronskim mikroskopom što znači da su ultramikroskopski (lat. ultra = prekomerno; grč. mikro = sitno; scopeo = gledam, posmatram).

1 VIRUSI (VIRIDAE)-OPŠTE KARAKTERISTIKE 2
2 HEMIJSKI SASTAV VIRUSA 5
2.1 KLASIFIKACIJE VIRUSA 5
2.2 TROPIZAM VIRUSA (SPECIFIČNOST) 6
2.3 SUBVIRUSNE ČESTICE 7
2.4 KULTIVACIJA I RAZMNOŽAVANJE VIRUSA 8
3 MANIFESTACIJA VIRUSNOG OBOLJENJА 10
3.1 HEMOTERAPIJA VIRUSNIH OBOLJENJA 12
4 VIRUSNA VAKCINACIJA 12
5 SISTEMATIKA VIRUSA 13
6 PICORNAVIRIDAE 14
7 FLАVIVIRIDАE 17
8 TOGAVIRIDAE 18
9 PARAMIKSOVIRIDAE 18
10 RHАBDOVIRIDАE 20
11 REOVIRIDAE 21
12 RETROVIRIDAE 21
13 ZAKLJUČAK 27
14 LITERATURA 28