Poslednjih decenija sve intenzivnije narušavanje kvaliteta ekoloških faktora nastaje usled većih količina svakovrsnog čvrstog otpada i njegovog uglavnom neodgovarajućeg tretmana (prerade) i odlaganja kako u svetu, tako i u našoj zemlji.

Ilustracije radi količina nastalog komunalnog otpada varira od zemlje do zemlje: Sedinjene Američke držžave 760, Australija 690, Kanada 640 i zemlje OECD 560 kilograma po glavi stanovnika na godinu dana. Prema podacima UN u Srbiji je 2001. godine sakupljeno oko 2, 2 miliona tona komunalnog čvrstog otpada, što je oko 320 kg po glavi stanovnika, a sistemom sakupljanja bilo je obuhvaćeno 60-70 % populacije, što znači da je količina nastalog otpada znatno veća. Govoreći jezikom statistike, u Srbiji se svakog dana odloži na deponije ili smetlište oko 4.000 tona komunalnog otpada, a godišnje se proizvede oko 460.000 tona opasnog hemijskog i medicinskog otpada. Inače, u okviru ukupnog medicinskog otpada, količina farmaceutskog otpada iznosi oko 379 tona.

Najveći generator ovog otpada je farmaceutska industrija (250 tona), a potom slede veledrogerije (70 tona), apoteke u zdravstvenim ustanovama (35 tona), apotekarske ustanove (14 tona) i privatne apoteke (7 tona). Ovu listu treba zaključiti i sa 150.000 pakovanja lekova u domaćinstvima, ššto iznosi oko 3 tone dodatnog farmaceutskog otpada. Na osnovu iznetih podataka proističe, očigledno da je Srbiji neophodan pravilan pristup upravljanju otpadom i sa pravnog stanoviššta.

Rezime 1
UVOD 2
1.1 Kriza životne sredine 3
1.2 Razvoj zakonske regulative 4
1.3 Zakonska regulativa o otpadu u Evropskoj uniji 5
1.4 Reciklaža u Evropi 6
1.5 Zakonske regulative u pogledu rešavanja električnog otpada 7
1.5.1 WEEE Direktiva 8
1.5.2 Tretman i obnova WEEE 9
1.5.3 Zaostali otpad poznatog porekla 11
1.5.4 Zaostali otpad nepoznatog porekla 11
ZAKLJUČAK 13
LITERATURA 15