Nevenka Tadić, dečji psihijatar i psihoterapeut, jedan od začetnika psihoanalitički orijentisane psihoterapije dece i omladine, rođena je u Bijeljini 1926. godine. Medicinski fakultet završila je u Beogradu a u Sarajevu je završila specijalizaciju iz neuropsihijatrije i radila na neuropsihijatrijskoj klinici od 1954 - 1962. godine. Zahvaljujući naučnom i stručnom senzibilitetu Nede Zeca, rukovodioca klinike, pruža joj se prilika da ode u Pariz u bolnicu Salpetriere 1957. god. gde ima priliku da uči od najpoznatijih Francuskih dečjih analitičara: Lebovicija, Diatkina i Heyera.

Ovde ostvaruje kontakte, koji joj pružaju priliku da 1968. godine ponovo boravi u Parizu u Centru A. Bine. Psihoanalitičke ideje i praksu sa decom prenosi u Zavodu za mentalno zdravlje u Beogradu, gde posle odlaska iz Sarajeva radi sve do svoga penzionisanja. Nastavnu karijeru realizuje na Defektološkom fakultetu i tako, zahvaljujući svom izvanrednom intelektualnom potencijalu, otvorenosti, entuzijazmu i kreativnim idejama uspeva psihodinamsku orijentaciju razviti među stručnjacima različitih profila – dečjih psihijatara psihologa, pedijatara, defektologa.

Apstrakt 3
1 Uvod 3
2 Struktura knjige 4
3 Jezik i stil 5
4 Literatura 5
5 Prikaz sadržaja dela 6
6 Rezime 16
LITERATURA 18