Termin “ekonomija“ potiče od grčkih reči oikos, što znači kuća, i nomos, što znači zakon. Dakle, u bukvalnom prijevodu ekonomija predstavlja zakone pomoću kojih se upravlja kućom. Ekonomija kao nauka predstavlja iznalaženje metoda čija primjena u procesima ekonomskih aktivnosti ljudi (proizvodnja, potrošnja, raspodjela i razmjena materijalnih dobara i usluga) omogućava uspješno upravljanje „nekom kućom“, bilo da je riječ o porodičnom domaćinstvu, odnosno gazdinstvu, preduzeću, privredi jedne države, ili pak o svjetskoj privredi. Posmatrano metaforično, pod kućom može da se podrazumijeva preduzeće, privreda jedne države, pa i svjetska privreda kao cjelina. Postoje različiti pristupi izučavanju ekonomskih aktivnosti. Međutim, ipak su se izdiferencirala dva osnovna pristupa.
Prvi pristup se odnosi na izučavanje ekonomskih aktivnosti kroz istorijske promjene društveno-ekonomskih formacija i oblika svojine koji određuju karakter odnosa u raspodjeli.

Drugi pristup se odnosi na iznalaženje ekonomskih aktivnosti čija primjena stalno povećava racionalnost ekonomskog ponašanja pojedinaca, preduzeća, domaćinstava i države. Ovaj pristup je izražen u građanskoj ekonomiji i to posebno kod protagonista neoklasične ekonomske misli. Za njih ekonomska aktivnost predstavlja ponašanje ljudi prilikom izbora između mnogobrojnih ekonomskih ciljeva i oskudnih materijalnih i nematerijalnih dobara i sredstava koja imaju alternativnu upotrebu a pomoću kojih se postižu ekonomski ciljevi. Dakle, ekonomija je racionalni izbor najbolje kombinacije ekonomskih ciljeva i sredstava pomoću kojih se postavljeni ciljevi ostvaruju.

UVOD 3
1 Nelegalna ekonomija 4
1.1 Pojam nelegalne ekonomije 4
1.2 Uzroci nelegalne ekonomije 9
1.3 Oblici nelegalne ekonomije 10
1.4 Pozitivne i negativne strane nelegalne ekonomije 15
1.5 Posljedice nelegalne ekonomije 17
1.6 Metodi procjene nelegalne ekonomije 19
2 Suzbijanje nelegalne ekonomije 20
ZAKLJUČAK 23
LITERATURA 24