Komunikacija između pojedinih članova grupe nije nikakva specifičnost ljudskih grupa jer pojave sličnog komuniciranja nalazimo i kod brojnih nižih i viših životinja. Imamo čak i takve definicije koje komunikaciju shvataju samo kao odnos između dva subjekta. "Komunikacija - opštenje, saobraćaj. Pojam komunikacije shvata se, s jedne strane, saobraćanje materijalnih, čulno opažljivih stvari, a s druge strane opštenje, razmena sadržaja svesti (misli, opažaja itd.) između dva subjekta". Većina definicija komunikacije zadržava se u okviru shvatanja da je to socijalni akt ili čin.

S obzirom na broj učesnika komunikacija može biti intrapersonalna, interpersonalna, grupna i javna. Intrapersonalna komunikacija je ona u kojoj ličnost komunicira sama sa sobom, kada sebi postavlja pitanja i daje odgovore o vlastitoj kogniciji, o emocijama ili vlastitim postupcima i istovremeno ima povratnu spregu. Interpersonalna komunikacija se odvija između dve osobe, a grupna komunikacija može imati više interpersonalnih komunikacija istovremeno ili se može odvijati u relaciji pojedinac - grupa. Kod interpersonalne komunikacije povratna sprega je direktna i neposredna jer su izlagač i slušalac u direktnom kontaktu koji se prati mentalno i senzorno. Povratna informacija u grupi je manje direktna i neposredna jer izlagač ili davalac poruke ne može imati jasan uvid u efikasnost prijema od strane svakog pojedinca u grupi.

UVOD 3
1 Komunikacija u inkluzivnoj nastavi 4
1.1 Specifičnosti komunikacije u inkluzivnoj nastavi 7
1.2. Uloga nastavnika u komunikaciji 10
ZAKLJUČAK 14
LITERATURA 15