Napon u mehanici kontinuuma predstavlja mjeru prosječne sile po jedinici površine na površi na kojoj se osjeća dejstvo unutrašnjih sila koje deluju unutar deformabilnog tela.

Koncept napona u mehanici kontinuuma razvio je Ogisten Luj Koši oko 1822. godine. Drugim riječima, to je mjera intenziteta ili unutrašnje raspodele totalnih unutrašnjih sila koje djeluju u okviru deformabilnog tela po zamišljenoj površi. Ove unutrašnje sile nastaju između čestica tela kao reakcija na spoljašnje sile, koje se osjećaju u telu. Spoljašnje sile mogu biti površinskeili zapreminske. Ove unutrašnje sile raspoređuju se kontinuirano unutar zapremine tela zato što se deformabilno tijelo posmatra kao kontinuum. Distribucija napona u telu označena je kao „dio-po-dio“ neprekidna funkcija prostornih koordinata i vremena.

SI jedinica za napon je paskal (Pa — pritisak), koja je jednaka jednom njutnu (N — sila) po kvadratnom metru (m² — površina). Jedinica za napon ista je kao i jedinica za pritisak, to jest, mjera sile po jediničnoj površini. Inženjerske mjere obično se izražavaju u megapaskalima (MPa) ili gigapaskalima (GPa).

1 Uvod 2
2 Definicija napona 5
2.1 Pojam napona 5
3 Aksijalna naprezanja 8
3.1 Osnovne veličine aksijalnih naprezanja 9
4 Ispitivanje materijala zatezanjem 12