21-06-2010, 10:19 PM
Maturski, Seminarski , Maturalni i diplomski radovi iz biologije, sociologije, psihologije ,filozofije , ekologije, fizike, geografije, Istorije i hemije.
DEFINICIJA STAVA I KOMPONENTE STAVA
Stav je jedan od temeljnih pojmova za razumijevanje društvenog života, te jedan od temeljnih pojmova socijalne psihologije uopšte (prema Peningtonu, 1997). Da bi lakše odredili svoj odnos prema velikom broju različitih pojava, i adekvatno reagovali na njih, ljudi formiraju stavove. Naime, stavovi nam omogućuju da steknemo fiksirane standarde za svoje prosudjivanje i svoje postupke. Na taj način lakše ocjenjujemo i klasificiramo objekte i situacije što nam omogućuje lakše i brže snalaženje i delovanje.
Kad je reč o definiciji stava, mnogo je pokušaja definisanja stavova, svaki autor ima svoju vlastitu. Prema Rotu (1983) stavovi predstavljaju trajnu tendenciju da se prema nekom objektu reaguje na odredjeni, pozitivan ili negativan način.
Opšta obeležja i karakteristike stavova su:
1. dispozicijski karakter,
2. složenost,
3. delovanje na ponašanje,
4. stečenost stava.
Dispozicijski karakter stava označava spremnost da se na određeni način reaguje
prema odredjenom objektu. Ta spremnost može biti neuralna ili mentalna i predstavlja relativno trajnu fiziološku organizaciju. Stečenost stava podrazumeva usvajanje stavova tokom individualnog razvoja i društvenog života. Stavovi se ne nasljeđuju, već se uče. Delovanje stava na ponašanje ogleda se u načinu kako ćemo nešto proceniti, opažati, pamtiti, učiti i misliti. To predstavlja direktivan uticaj stava.
Kada je stav podsticaj za ponašanje, i od njega zavisi naša aktivnost – govorimo o dinamičnom uicaju stava.
Složenost stava podrazumijeva integraciju afektivne, kognitivne i bihevioralne komponente stava....
DEFINICIJA STAVA I KOMPONENTE STAVA
Stav je jedan od temeljnih pojmova za razumijevanje društvenog života, te jedan od temeljnih pojmova socijalne psihologije uopšte (prema Peningtonu, 1997). Da bi lakše odredili svoj odnos prema velikom broju različitih pojava, i adekvatno reagovali na njih, ljudi formiraju stavove. Naime, stavovi nam omogućuju da steknemo fiksirane standarde za svoje prosudjivanje i svoje postupke. Na taj način lakše ocjenjujemo i klasificiramo objekte i situacije što nam omogućuje lakše i brže snalaženje i delovanje.
Kad je reč o definiciji stava, mnogo je pokušaja definisanja stavova, svaki autor ima svoju vlastitu. Prema Rotu (1983) stavovi predstavljaju trajnu tendenciju da se prema nekom objektu reaguje na odredjeni, pozitivan ili negativan način.
Opšta obeležja i karakteristike stavova su:
1. dispozicijski karakter,
2. složenost,
3. delovanje na ponašanje,
4. stečenost stava.
Dispozicijski karakter stava označava spremnost da se na određeni način reaguje
prema odredjenom objektu. Ta spremnost može biti neuralna ili mentalna i predstavlja relativno trajnu fiziološku organizaciju. Stečenost stava podrazumeva usvajanje stavova tokom individualnog razvoja i društvenog života. Stavovi se ne nasljeđuju, već se uče. Delovanje stava na ponašanje ogleda se u načinu kako ćemo nešto proceniti, opažati, pamtiti, učiti i misliti. To predstavlja direktivan uticaj stava.
Kada je stav podsticaj za ponašanje, i od njega zavisi naša aktivnost – govorimo o dinamičnom uicaju stava.
Složenost stava podrazumijeva integraciju afektivne, kognitivne i bihevioralne komponente stava....