31-07-2012, 04:12 PM
UVOD
Od naučne konferencije održane 1968./69. godine u organizaciji NATO saveza, na kojoj je uveden pojam “softverski inženjering”, razvijen je niz metoda koje se primenjuju u izgradnji informacionih sistema (IS). Iako su sve one dobre u smislu da olakšavaju izvođenje pojedinih faza razvoja IS, pravi sinergijski učinak njihove primjene dolazi do izražaja tek kad se primjene kao dio cjelovite metodologije za razvoj IS. Iako postoji određeni broj ovakvih cjelovitih metodologija, koje su poznate i dokazane u praksi, ne može se tvrditi da je bilo koja od njih pogodna za razvoj svih IS. Izbor metodologije razvoja IS, koja pokriva sve faze njegova razvoja, zavisi od karakteristika organizacije u kojoj posmatrani IS deluje. Optimalan pristup razvoju IS bio bi onaj u kojem se vrši izbor metoda, a ne gotovih metodologija, te se izabrane metode uzročno posledično povezuju u celovitu metodologiju razvoja IS. Postoji više poznatih metodologija koje pokrivaju gotovo celi životni ciklus razvoja IS.
1960-tih godina dva značajna trenda su karakterizovala informatičku zajednicu. S jedne strane, pojavila su se dovoljno moćni računari (hardver), a sa druge strane smo imali široko raspoložive programske jezike. To je rezultiralo primenom računara u izgradnji informacionih sistema (IS) za različite tipove organizacija. Iako su krajem 60-tih i početkom 70-tih godina sprovedena istraživanja u području softverskog inženjerstva, imala su mali uticaj na praktični razvoj softvera. Ipak, razvijeni su najvažniji koncepti u ovom području, kao što su top-down oblikovanje, poboljšanje korak po korak, modularnost i strukturno programiranje. Ovi koncepti prerasli su u metode, te su predstavljali veliki zaokret u pristupu razvoju softvera, te razvoju IS uopšte. Vremenom su se profilisala dva značajna pristupa u razvoju IS: strukturni i objektivni. Svaki od ovih pristupa razvio je niz metoda koje pokrivaju različite faze životnog ciklusa razvoja IS. Svaka metoda u razvoju IS olakšava projektantima posao, jer na formalan ili poluformalan način omogućava prikupljanje, čuvanje i prezentovnje znanja o organizaciji za koju se IS razvija. Međutim, metode razvoja IS su potpuno iskoristive jedino u slučaju da se primenjuju u okviru celovite metodologije, koja pokriva veći deo životnog ciklusa razvoja IS.
1960-tih godina dva značajna trenda su karakterizovala informatičku zajednicu. S jedne strane, pojavila su se dovoljno moćni računari (hardver), a sa druge strane smo imali široko raspoložive programske jezike. To je rezultiralo primenom računara u izgradnji informacionih sistema (IS) za različite tipove organizacija. Iako su krajem 60-tih i početkom 70-tih godina sprovedena istraživanja u području softverskog inženjerstva, imala su mali uticaj na praktični razvoj softvera. Ipak, razvijeni su najvažniji koncepti u ovom području, kao što su top-down oblikovanje, poboljšanje korak po korak, modularnost i strukturno programiranje. Ovi koncepti prerasli su u metode, te su predstavljali veliki zaokret u pristupu razvoju softvera, te razvoju IS uopšte. Vremenom su se profilisala dva značajna pristupa u razvoju IS: strukturni i objektivni. Svaki od ovih pristupa razvio je niz metoda koje pokrivaju različite faze životnog ciklusa razvoja IS. Svaka metoda u razvoju IS olakšava projektantima posao, jer na formalan ili poluformalan način omogućava prikupljanje, čuvanje i prezentovnje znanja o organizaciji za koju se IS razvija. Međutim, metode razvoja IS su potpuno iskoristive jedino u slučaju da se primenjuju u okviru celovite metodologije, koja pokriva veći deo životnog ciklusa razvoja IS.
Sadržaj
UVOD 1
Proces upravljanja informacionim sistemima 4
Uloga informacionih sistema u upravljanju logističkim aktivnostima 4
Tokovi informacija u logističkom lancu snabdevanja 5
Sistemi za upravljanje lancima snabdevanja (SCM) 6
ERP sistemi 7
Karakteristike ERP sistema 9
Upotreba ERP sistema 13
Komponente i podsistemi informacionog logističkog sistema ERP 14
ZAKLJUČAK 19
LITERATURA 20
Proces upravljanja informacionim sistemima 4
Uloga informacionih sistema u upravljanju logističkim aktivnostima 4
Tokovi informacija u logističkom lancu snabdevanja 5
Sistemi za upravljanje lancima snabdevanja (SCM) 6
ERP sistemi 7
Karakteristike ERP sistema 9
Upotreba ERP sistema 13
Komponente i podsistemi informacionog logističkog sistema ERP 14
ZAKLJUČAK 19
LITERATURA 20