Gotovi Seminarski Diplomski Maturalni Master ili Magistarski

Andrićeva prva pripovedačka knjiga je posebno izdanje pripovetke „Put Alije Đerzeleza“ (1920). U međuratnom razdoblju slede još tri knjige priča (1924, 1931, 1936, sve sa istim, jednostavnim naslovom „Pripovetke“ i sve u izdanju SKZ-a), a posle Drugog svetskog rata i „Nove pripovetke“ (1948), „Panorama“ (1958), „Lica“ (1960) i „Kuća na osami“ (posthumno, 1976). Andrić je, takođe, imao običaj da uz knjige izabranih priča štampa i poneku novu, do tada u knjige neuvrštenu priču, a po periodici ostao je razasut izvestan broj priča koje za života nisu uključene u posebna izdanja. I u zaostavštini je nađeno nekoliko gotovih a neobjavljenih priča kao i niz proznih skica. Konačan broj Andrićevih priča još nije utvrđen.

Tipološki, Andrićeve priče mogle bi se podeliti u nekoliko osnovnih grupa: u pripovesti, bliske kratkom romanu, u realističke priče hronikalno-legendarnog tipa (priče sa istorijskom tematikom), u realističke priče sa razvijenom psihološkom dimenzijom pripovedanja (priče sa savremenom tematikom), u fantastičko-poetske priče, u i nenarativne priče sa dominacijom esejističko-meditativnog tona. Po mestu radnje te priče mogu se podeliti na „bosanske“ (travničke, sarajevske, višegradske, seoske), na beogradske, na mediteranske i na evropske.

UVOD 3
1 Priča o vezirovom slonu 4
ZAKLJUČAK 10
LITERATURA 11