09-10-2010, 11:03 PM
Maturski, Seminarski , Maturalni i diplomski radovi iz ekonomije: menadzment, marketing, finansija, elektronskog poslovanja, internet tehnologija, biznis planovi, makroekonomija, mikroekonomija, preduzetnistvo, upravljanje ljudskim resursima, carine i porezi.
Osnove transmisionih procesa
U interpretaciji uticaja količine novca na privredna kretanja i uloge monetarne politike među savremenim monetarnim ekonomistima široko je prihvaćen pristup koji bi se mogao označiti kao portfolio teorija monetarne politike (The Portfolio Theory of Monetary Policy). Unutar ovog pristupa, monetama teorija je postavljena u širi okvir finansijskih odnosa i procesa koji postoje i odigravaju se između privrednih subjekata, odnosno u okviru jedne šire teorije izbora različitih oblika aktiva i upravljanja finansijskom aktivom od strane ekonomskih jedinica (theory of asset choice and portfolio man-agement of economic unit).
Pristup monetarnoj teoriji o kojoj je reč postavio je težište meha¬nizma delovanja monetarnih faktora na njihov uticaj na cene pojedinih vrsta imovine (tačnije na izmene njihovih relativnih cena), delujuc'i tako na želje privrednih subjekata da u odgovarajućem smislu menjaju postojeću strukturu i obim svoje imovine, kupovinom jedne i prodajom druge vrste imovine. Jedna od posledica ovog pristupa jeste i stav da količina novca u opti¬caju nije u potpunosti egzogena varijabla, nego da je, takođe, determinisana i endogenim faktorima. Ovo znači da kreditna ekspanzija (ponuda novca) od strane sistema poslovnizh banaka (koje se rukovode principom maksimiranja profita), presudno zavisi od prinosa koji donose različiti oblici finansijske ak¬tive.
Na taj način, količina novca u opticaju je jednim delom endogenog određena i promena njenog obima pojavljuje se kao rezultat interakcije između aktivnosti i različitih subjekata u okviru ukupnog ekonomskog sistema - cen¬tralne banke, poslovnih banaka i nefinansijskih sektora u zavisnosti od struk¬ture njihove finansijske aktive (odnosno, od strukture njihove ukupne imovine)...
Transmisioni mehanizam u klasičnoj ekonomiji
Krajem sedamnaestog veka, ekonomisti su bili svesni snage delovanja novca u okviru privrednog sistema. Bilo je opšte prihvaćeno da je postojanje novca neo¬phodno u jednoj privredi u kojoj se odvija razmena dobara.
Klasični ekono¬misti verovali su da se samo preko opšteg nivoa cena ostvarivao direktan uticaj količine novca u opticaju. U odnosu na realne varijable novac je neutralan fak¬tor. Ova hipoteza postala je poznata kao kvantitativna teorija novca.
Klasična kvantitativna teorija novca se najbolje može prikazati pomoću Fisherove jednačine razmene...
Osnove transmisionih procesa
U interpretaciji uticaja količine novca na privredna kretanja i uloge monetarne politike među savremenim monetarnim ekonomistima široko je prihvaćen pristup koji bi se mogao označiti kao portfolio teorija monetarne politike (The Portfolio Theory of Monetary Policy). Unutar ovog pristupa, monetama teorija je postavljena u širi okvir finansijskih odnosa i procesa koji postoje i odigravaju se između privrednih subjekata, odnosno u okviru jedne šire teorije izbora različitih oblika aktiva i upravljanja finansijskom aktivom od strane ekonomskih jedinica (theory of asset choice and portfolio man-agement of economic unit).
Pristup monetarnoj teoriji o kojoj je reč postavio je težište meha¬nizma delovanja monetarnih faktora na njihov uticaj na cene pojedinih vrsta imovine (tačnije na izmene njihovih relativnih cena), delujuc'i tako na želje privrednih subjekata da u odgovarajućem smislu menjaju postojeću strukturu i obim svoje imovine, kupovinom jedne i prodajom druge vrste imovine. Jedna od posledica ovog pristupa jeste i stav da količina novca u opti¬caju nije u potpunosti egzogena varijabla, nego da je, takođe, determinisana i endogenim faktorima. Ovo znači da kreditna ekspanzija (ponuda novca) od strane sistema poslovnizh banaka (koje se rukovode principom maksimiranja profita), presudno zavisi od prinosa koji donose različiti oblici finansijske ak¬tive.
Na taj način, količina novca u opticaju je jednim delom endogenog određena i promena njenog obima pojavljuje se kao rezultat interakcije između aktivnosti i različitih subjekata u okviru ukupnog ekonomskog sistema - cen¬tralne banke, poslovnih banaka i nefinansijskih sektora u zavisnosti od struk¬ture njihove finansijske aktive (odnosno, od strukture njihove ukupne imovine)...
Transmisioni mehanizam u klasičnoj ekonomiji
Krajem sedamnaestog veka, ekonomisti su bili svesni snage delovanja novca u okviru privrednog sistema. Bilo je opšte prihvaćeno da je postojanje novca neo¬phodno u jednoj privredi u kojoj se odvija razmena dobara.
Klasični ekono¬misti verovali su da se samo preko opšteg nivoa cena ostvarivao direktan uticaj količine novca u opticaju. U odnosu na realne varijable novac je neutralan fak¬tor. Ova hipoteza postala je poznata kao kvantitativna teorija novca.
Klasična kvantitativna teorija novca se najbolje može prikazati pomoću Fisherove jednačine razmene...