Sudska praksa i pravna nauka

Maturski, Seminarski , Maturalni i diplomski radovi iz ekonomije: menadzment, marketing, finansija, elektronskog poslovanja, internet tehnologija, biznis planovi, makroekonomija, mikroekonomija, preduzetnistvo, upravljanje ljudskim resursima, carine i porezi.


Građansko pravo je deo privatnog prava.Termin građansko pravo potiče iz rimskog prava i već dve hiljade godina se koristi za označavanje one grane prava koja reguliše imovinske odnose između pojedinaca u društvu koje ima robno – novčanu privredu. Građansko pravo je grana jedinstvenog pravnog sistem kojim se utvrđuju imovinski odnosi građana. Ono sadrži opšte pravne norme o regulisanju imovinskih odnosa, pa se često naziva i imovinskim pravom. Osim imovinskog, građansko pravo je naziva još i civilno pravo. Građansko pravo u objektivnom smislu je grana privatnog prava koja kao skup pravnih pravila uređuje one imovinske odnose u koje ljudi ulaze povodom stvari, činidaba ili imovine, pa se takvi odnosi nazivaju građanskopravni odnosi. Građansko pravo u subjektivnom smislu je skup ovlašćenja koja pravnim subjektima u građanskopravnim odnosima priznaju norme objektivnog građanskog prava.
Izvori građanskog prava se dele na: materijalne izvore i formalne izvore. Materijalni izvor je društvena snaga koja propisuje norme odnosno to je volja vladajuće klase u svakoj državi. Formalni izvor prava je onaj oblik forma u kojoj se ta volja manifestuje. Materijalni izvor građanskog prava su građanskopravne forme. Formalni izvori građanskog prava su: zakon, običaj, sudska praksa i pravna nauka. Zakon – u građanskom pravu izvoru prava nisu samo zakoni u pravom smislu tj. normativna akta koja donosi skupština kao ustavom predviđeni organ zakonodavstva. Kod nas je slučaj, da ne samo uredbe nego i ostali normativni akti sa nižom snagom od zakona tkz. podzakonoski akti kao i naredbe pa čak i pravilnici, rešenje i uputstva pojedinih organa uprave, itd. sadrže materijalnopravne odredbe iz građanskog prava. Običajno pravo je nepisano pravo. Da bi ono nastalo, potrebno je da u okviru određene zajednice postoji faktičko ponašanje koje se duže vremena ponavlja i za takvo faktičko ponašanje pripadnika zajednice formira svest o njegovoj obaveznosti. Običajno pravo dobija svoju snagu kroz običaj.
Što se tiče sudske prakse i pravne nauke, ono će u nastavku rada biti detaljno obrađeni i objašnjeni...

S A D R Ž A J

1 UVOD 3
2 Sudska praksa 4
2.1 Pojam sudske prakse 4
2.2 Dosadašnji stava naše teorije o sudskoj praksi 5
2.3 Sudska praksa kod nas 6
3 Pravna nauka 10
3.1 Pojam pravne nauke 10
3.2 Zadaci pravne nauke 11
3.3 Primena i tumačenje pravnih normi 11
3.4 Vrste tumačenja 12
3.5 Metode tumačenja 13
3.6 Obim tumačenja 13
3.7 Analogija 14
4 ZAKLJUČAK 15
5 LITERATURA 16