Self koncept

Pođimo od definisanja jezika kao sredstva komunikacije među ljudima kako bi objasnili njegovu socijalnu prirodu - jezik je “sistem društveno-uslovljenih znakova čija je osnovna funkcija komuniciranje i uopštavanje” , dok govor nastaje u okviru jezika kao njegov oživljeni deo. Govor je “individualna realizacija jezika koja je uvek drugačija i zavisi od uzrasta, psihičke konstitucije, kulturnog nivoa i drugih komponenti svakog čoveka ponaosob i u svakoj prilici posebno”. Self ili naš doživljaj identiteta, jedinstvenosti, samosvojnosti, je nešto što je, kako istoriogenetski tako i ontogenetski oduvek s nama, s čim se rađamo, što se realizuje u povoljnim okolnostima.

Naši identiteti formiraju se, razvijaju i održavaju u širokoj mreži socijalnih odnosa, koji su površni, mnogobrojni, kratkotrajni, emocionalno i moralno beznačajni. U tom svetu, ono što smo nekad nazivali intimnim životom, potpuno je promenilo svoju prirodu. Nijedan pojedinac ne može da živi izolovano, ali je integracija u socio-kulturnu sredinu samo jedan korak u procesu identifikacije, kao određivanje svoga mesta u svetu kojem pripadamo, ali i nešto više – raspoznavanje sebe samog od okoline.

UVOD 4
1.1 Komunikacija kao pokretač socijalizacije 4
1.2 Self koncept 6
ZAKLJUČAK 7
LITERATURA 7