Poremećaj socijalnog ponašanja

Socijalizacija je proces učenja tokom kojeg usvajamo norme i pravila svoje kulture i postajemo sposobni da učestvujemo u društvenim odnosima. Doslovno taj pojam znači „učiniti društvenim“. Socijalizacijom se društvene vrednosti, norme i obrasci ponašanja prenose s jedne generacije na drugu i usvajaju, da bi postale sastavni deo ličnosti. U socijalnoj psihologiji, to je složen i slojevit fenomen formiranja ljudske jedinke pod uticajem socijalne sredine, gde se biološki nemoćna i nezrela jedinka ( ali sa ogromnim razvojnim potencijalom) transformiše u ličnost odraslog pripadnika društvene zajednice (socijalno, humano, kulturno i moralno biće).

Prema N. Rotu, izvori socijalizacije (društvo i kultura) određuju ciljeve i postavljaju standarde socijalizacije, a neposredni vršioci ili agensi socijalizacije (npr. porodica, škola, vršnjaci itd.) su njihovi prenosioci pomoću kojih se ostvaruju propisane norme i ciljevi. Jedan od glavnih problema socijalizacije jeste način na koji se društveni ciljevi, zabrane i standardi internalizuju, tj. postaju unutrašnji propisi i lične norme. Socijalni psiholozi taj problem razmatraju kao pitanje procesa i mehanizama socijalizacije, odnosno kao problem različitih oblika socijalnog učenja (npr. učenje potkrepljenjem, učenje po modelu, učenje uviđanjem itd.) gde jedinka stiče društveno poželjne obrasce ponašanja.

1 UVOD 3
2 Socijalizacija i socijalno ponašanje 4
3 Stilovi ponašanja i komunikacije 6
4 Poremećaj socijalnog ponašanja 8
5 Antisocijalno ponašanje i delinkvencija 10
6 ZAKLJUČAK 16
LITERATURA 18