Književno prijateljstvo Marina Držića i Mavra Vetranovića!

Maturski, Seminarski , Maturalni i diplomski radovi iz ekonomije: menadzment, marketing, finansija, elektronskog poslovanja, internet tehnologija, biznis planovi, makroekonomija, mikroekonomija, preduzetnistvo, upravljanje ljudskim resursima, carine i porezi.



Književno prijateljstvo Marina Držića i Mavra Vetranovića


Dubrovačka republika

Dubrovačka republika razvila se kao samostalni grad-država još u ranom srednjem veku na osnovama starog vizantijskog grada. Sve do 1806. godine, sa dolaskom Napoleona na ovu teritoriju, uživao je sve pogodnosti slobodne i bogate republike. Zahvaljujući razvijenoj trgovini i pomorskim putevima, Dubrovnik je u XIV i XV veku doživeo svoj vrhunac, te je zahvatao teritorije od Pelješca do Prevlake. Trgovina je bila razvijena i unutar Balkanskog polusostrva gde su često zakupljivali trgove i rudnike od srpskih i bosanskih vladara.
Dubrovnik je priznavao mnoge vlasti koje su se smenjivale tokom vekova njegovog postojanja, ali je uvek uspevao da svoju nezavisnost i autonomiju iskupi novcem.

Na čelu republike nalazio se knez koga je biralo lokalno plemstvo, te se ona može smatrati aristokratskom republikom. Vlast se zapravo nalazila u rukama Senata, a u vlasti su učestvovali i Malo i Veliko veće. Razvijena materijalna kultura pogodovala je razvitku duhovnog života u republici, posebno razvitku književnosti, koja obuhvata periode humanizma, renesanse, baroka. To je bilo zlatno vreme dubrovačke književnosti među južnim Slovenima.


Humanizam i renesansa

Humanizam i renesansa, kao kulturni i umetnički pokret započinje u Italiji (Petrarka, Bokačo), još u drugoj polovini XIV veka i traje do početka XVII veka, šireći se Evropom. U njegovoj osnovi je obnova antičke kulture, stare Grčke i starog Rima. Za razliku od postavke crkve u srednjem veku gde je sve podređeno religiji i bogu, novi pokret postavlja čoveka u centar zbivanja. Formiranje gradova i građanske klase, tehnička otkrića, razvoj svetovne nauke, sve to pogoduje oslobađanju čovekove energije i usmeravanju na ovozemaljska zadovoljstva. Čovekova sreća i uživanje su u centru svega. Uči se latinski i grčki, ali se u delima svetovnih pisaca latinski, jezik crkve sve češće zamenjuje narodnim jezikom. Pokušavaju se spojiti religiozne sa humanističkim idejama.
Dubrovnik kao trgovački grad, materijalno u prosperitetu, sa već oformljenom građanskom klasom, a naročito bogatom aristokratijom, bio je pogodno tle na kome je novi pokret vrlo rano uzeo maha. Posebno izdvajamo književnost koja je na ovom tlu dala velike pesnike i dramske pisce renesanse. . .