Izvori međunarodnog prava

Pitanje savremenog razvoja međunarodnog prava danas dobija na sve većem značaju. O ulozi međunarodnog prava se sve više raspravlja počevši od završetka epohe „hladnog rata" (1989), raspada SFRJ i Sovetskog Saveza i dolaska NATO snaga na teritoriju Srbije (Kosovo i Metohija).

Pre ukazivanja na osnove savremenog međunarodnog prava, treba nešto više reći o njegovim funkcijama. Međunarodno pravo reguliše odnose među svojim subjektima putem pravnih pravila. Subjekti su u međunarodnom pravu nosioci prava i obaveza.

Osnovni ključ za razumevanje funkcija koje vrši bilo koji pravni poredak, nezavisno od toga da li je nacionalni ili međunarodni, leži u strukturi njegovog društvenog porekla. Ovde nisu u pitanju jednostavni odnosi, već se radi o posebnom karakteru društvene grupe koja sebe utiskuje u pravo. Kada je u pitanju međunarodno pravo, za koje se oduvek smatralo da je određeno odnosom snaga, mnogi sumnjaju da bi bilo osnova za postojanje prava. Iste one države koje su bile uključene u vrtloge politike moći, i same svedoče o realnosti međunarodnog prava. U diplomatskim notama njihovih ministara spoljnih poslova se često mogu čuti žalbe na kršenje njihovih prava, koja proizilaze iz međunarodnih običajnih prava i međunarodnih ugovora.

UVOD 1
1.1 Međunarodni ugovori 3
1.1.1 Definicija međunarodnih ugovora 3
1.1.2 Faze zaključivanja međunarodnih ugovora 3
1.1.3 Bilateralni i multilateralni ugovori 4
1.2 Izvori međunarodnog poslovnog (privrednog) prava 6
1.2.1 Načela međunarodnog poslovnog prava 8
ZAKLJUČAK 10
LITERATURA 12