Intervencije u socijalnom radu - teorija socijalnog rada

Tokom svog razvoja, Teorija socijalnog rada se oslanjala na mnoge psihološke, sociološke i filozofske teorije, te su na njen razvoj značajno uticale humanističke nauke- psihologija, sociologija, pedagogija, psihijatrija i sl.
Teorija socijalnog rada svoje neophodno teoretsko utemeljenje dobija razvojem vlastite naučne teorije, koja treba da bude komplementarna praksi iz oblasti socijalnog rada s pojedincem, grupom i zajednicom, kao i da bude u skladu sa moralnim i filozofskim osnovama svake zajednice. Kao i u svakoj drugoj oblasti, teorija oblikuje praksu analizom inovativnih i primenljivih istraživanja, kao i razvojem novih perspektiva koje prate i modernizuju praksu, čime istovremeno i praksa utiče na razvoj teorije, odnosno- stvara se se međusobno ispreplitan odnos, koji vodi napretku i jedne i druge oblasti.

Socijalno-ekonomska slika zemalja Jugoistočne Evrope nije ohrabrujuća. Počevši od toga da ogroman broj ljudi živi u siromaštvu ili na granici siromaštva i prolazi kroz ogroman broj kriznih situacija, trauma i stresova, ovakvo činjenično stanje zahteva postojanje stabilnog sistema socijalne zaštite i socijalne pomoći, postojanje timova za hitne intervencije, generalno- sistema koji su u stanju da odgovore na goruće probleme i iskazane potrebe najugroženijih grupa stanovništva, naročito dece, mladih, bolesnih i siromašnih, penzionera koji su bukvalno na ivici egzistencije, žena.

UVOD 1
1 Stres, trauma i kriza 2
2 Psihološke krizne intervencije (“psihološka prva pomoć”) 4
3 Povećanje klijentove lične odgovornosti 6
4 Socijalni radnik i intervencije 8
5 Mobilni timovi za hitne intervencije u Srbiji 12
6 Teorija osnaživanja u socijalnom radu 15
7 Polje intervencija 21
8 Proces i metod rada u intervencijama socijalnog rada 23
ZAKLJUČAK 25
LITERATURA 27