Maturski, Seminarski , Maturalni i diplomski radovi iz ekonomije: menadžment, marketing, finansija, elektronskog poslovanja, internet tehnologija, biznis planovi, makroekonomija, mikroekonomija, preduzetništvo, upravljanje ljudskim resursima, carine i porezi.
... U godinama pred prvi svetski rat, uspostavlja se naučno–jezička i normativno–kritička proza sa tematizacijom jezičkog rascepa i sloma stvarnosti, kao i refleksija književnog predstavljanja i teškoće u konstituisanju estetskoga smisla. Uz to se već paralelno razvija vitalistička i utopijska proza. Dok se saznajno–kritička proza poslednjih ratnih godina povlači u pozadinu, vitalistički i utopijski tekstovi imaju kontinuitet i u dvadesetim godinama. Na ove autore najviše je uticao Niče svojom filozofijom snažnog, punog života, kao antipod malograđanskoj bezličnosti i hiretrofiranosti racija. Tokom rata, društveno–kritički i pacifistički orijentisani aktivizam pojavljuje se kao dominantni pokret, koji je, prema Krulu, bio suviše apstraktno usmeren i bez prave političke platforme. Različite tendencije unutar aktivizma, s jedne strane komunizam, a s druge antiboljševizam i antikapitalizam, kao i skretanje prema nacionalsocijalizmu, dovele su do unutrašnjeg podvajanja i do sloma ekspresionizma kao društveno–političkog pokreta. Kao reakcija na političko–morialističko shvatanje literature, posle 1916. godine javlja se dadaistički pokret, koji od ekspresionizma preuzima sve formalne inovacije, ali se distancira od njegove patetike i utopijskog doživljavanja realnosti. Radikalnom, nihilističkom sumnjom ovi pisci dovode u pitanje i samu umetnost, njenu distribuciju i ”potrošnju” u građanskom društvu, postavljajući novo umetničko načelo besmisla, paradoksa i apsurda. Za dadaiste je karakteristično vraćanje na eksperimentalnu jezičku praksu iz pedratnih godina. U radovima teoretičara XX veka ispitivanje formalnih i narativnih osobenosti kratkih proznih žanrova, posebno novele (Novelle) i nešto kasnije kratke priče (Short Story, Kurzgeschishte ), daje podsticajne rezultate i ujedno ukazuje na teškoće u njihovom konstituisanju kao jedinstvenih, distinktivnih proznih vrsta. Konstruisanje modela tradicionalne novele kao vrste romanskog porekla (Bokačov Dekameron), uglavnom je sa manje ili više odstupanja utvrđen, da bi kasnije, osobito tokom XIX veka, ova prozna vrsta stekla punu afirmaciju u redovima nemačkih autora zatim kod H. Džejmsa i drugih...
Sadržaj :
UVOD 3
1 Teorijske osnove moderne pripovetke – „Novella“ i „Short Story“ 4
1.1 Tematske novine u pripovedanju – Vels i Konrad 7
2 D.H. Lorens – ljubavno iskustvo pretočeno u priče 9
ZAKLJUČAK – D.H. Lorens, paradigma modernizma 12
LITERATURA 13
Pretraga
Spisak članova
Kalendar
Pomoć
