Finansijska politika

Još tridesetih godina ovog veka neki autori poput francuskog finansijskog teoretičara G.Jezea su naglašavali da u principu postoje tri osnovne naučne discipline koje se bave razmatranjem finansijskih fenomena, i to: teoretska nauka o finansijama, finansijsko pravo i finansijska politika. Teoretske finansije treba da, po mišljenju G. Jezea, predstavljaju sintetičku nauku koja istovremeno objedinjuje ekonomske, pravne i političke momente.

Između finansija i političke ekonomije kao temeljne ekonomske nauke, postoji trajna i neraskidiva povezanost. Finansije su se i izdvojile iz političke ekonomije i formirale u samostalnu naučnu disciplinu.
Pojedine finansijske discipline najtešnje su povezane i sa istorijom političke ekonomije, odnosno šire, istorijom ekonomskih doktrina. Savremene mere finansijske politike predstavljaju sastavni deo ekonomsko-političkih akcija svake zemlje i treba da pomažu ostvarenju opštih ekonomsko-političkih ciljeva. Značajne su i veze bankarstva sa pojedinim mikroekonomskim disciplinama.

Pod finansijskim pravom treba podrazumevati skup pravnih propisa kojima se vrši regulisanje finansijsko-pravnih odnosa do kojih dolazi prilikom prikupljanja, raspodele i trošenja sredstava kojima se podmiruju javni (državni, društveni) rashodi. S obzirom na područje primene, treba razlikovati nacionalno i međunarodno finansijsko pravo. Za razliku od nacionalng finansijskog prava, međunarodno finansijsko pravo treba tretirati kao granu međunarodnog prava, čime se regulišu međudržavni finansijsko-pravni odnosi. Pored navedenih nauka, finansije su u vezi i sa određenim brojem drugih naučnih disciplina, kao što su npr. savremene matematske i statističke metode.

UVOD 1
1.1 Monetarna politika u funkciji oblikovanja razvojnih tokova 2
1.2 Finansijska politika i pitanje uloge novca u privredi 4
1.2.1 Kejnzijanska škola 6
1.3 Količina novca u opticaju kao transmisioni mehanizam monetarne politike 11
1.4 Stimulisanje investicija 13
ZAKLJUČAK 17
LITERATURA 19