Doprinos Jirgena Habermasa kritičkoj teoriji društva

Kritičku teoriju društva formulisao je krug mislilaca okupljenih oko Instituta za društvena istraživanja i Časopisa za društvena istraživanja u Frankfurtu, koji su nastavili rad u egzilu u Americi, tokom Drugog svjetskog rata, a nakon rata, u smanjenom sastavu na Univerzitetu u Frankfurtu. Za ovu grupu filozofa, sociologa, ekonomista, pravnika, psihologa, književnih kritičara itd. se dosta često pored oznake Kritička teorija koristi i naziv Frankfurtska škola. Ovo je djelimično pogrešno, jer u to vrijeme nije postojala nikakva Frankfurtska škola u pravom smislu te riječi. U razdoblju prijeratnog rada Instituta i objavljivanja časopisa to je prije bila skupina raznorodnih i samostalnih mislilaca, često vrlo različitih interesa, okupljenih oko rada na istom projektu. U tom smislu prije bi se moglo govoriti o intelektualnom krugu okupljenom na temelju izbora po srodnosti nego o školi. Još manje je ona tada bila frankfurtska jer su se uslijed dolaska Hitlera na vlast i širenja fašizma aktivnosti Instituta izmeštale svuda po Europi, sve dok se nije u potpunosti preselio u Ameriku.

O školi bi se eventualno moglo govoriti tek u razdoblju poslijeratnog povratka Horkheimera i Adorna na frankfurtski sveučilište. Govor o kritičkoj teoriji kao jedinstvenoj poziciji i epohalno-teorijskoj cjelini počinje relativno kasno, tek nakon poznatih političkih zbivanja 1968. godine, u kojima su akteri bili i neki od ovih mislilaca. Tek nakon toga počinju se objavljuju i istorijske recenzije rada Instituta i njegovih pojedinih autora - pod zajedničkim nazivom Kritička teorija ili Frankfurtska škola.

UVOD - kritička teorija društva 3
1 Habermasov doprinos kritičkoj teoriji 4
ZAKLJUČAK 7
LITERATURA 8