Džingis-kan

Džingis-kan (ime je katkad pisano Čingiz ili Čingis; pravim imenom Temudžin; Tumur-Dži - oštar čelik, Tumušen - najviši sin čovečiji; 1162 - 1227) je mongolski osvajač, utemeljitelj najvećeg kopnenog carstva u istoriji. Sin poglavice malog mongolskog plemena, Jesugaja, Temudžin je nasledio titulu u 13. godini nakon što su mu pripadnici jednog neprijateljskog plemena otrovali oca.

Podaci o ranom razdoblju Temudžinova života potiču iz „Tajne istorije Mongola“, mongolskog epa napisanog oko 1250. Po tom izvoru, problematične verodostojnosti, no jedinom istorijskom izvoru na raspolaganju, članovi plemena Tajčuta su izabrali novog poglavicu, a Temudžin i njegova majka Oelen-Eke su nastavili živeti unutar plemenske zajednice, ali na marginama, jedva preživljavajući skupljanjem gomoljika i čuvanjem stoke. Po drugim je legendama Temudžin pao u ropstvo susednog plemena, no to je manje izgledno.

1 UVOD 3
2 Mongolija pre uspostavljanja carstva 4
3 Organizacija Džingis-kanovog carstva 5
3.1 Oblik države 6
3.2 Uprava 9
4 Ratovi i osvajanja 11
4.1 Rat protiv Kine 12
4.2 Prednja Azija 13
5 ZAKLJUČAK 14
LITERATURA 16