Baze podataka 2

Maturski, Seminarski , Maturalni i diplomski radovi iz ekonomije: menadzment, marketing, finansija, elektronskog poslovanja, internet tehnologija, biznis planovi, makroekonomija, mikroekonomija, preduzetnistvo, upravljanje ljudskim resursima, carine i porezi.


UVOD

Kao što je već spomenuto, informacione tehnologije u svetu savremenog poslovanja i složenih zahteva glomaznog tržišta igraju vrlo bitnu ulogu.Pri projekovanju informacionog sistema koji može da zadovolji potrebe korisnika i u isto vreme bude pouzdan i brz, jako je važno izabrati pravu tehnologiju.U izlaganju koje sledi razmotrićemo tri trenutno aktuelne tehnologije vezane za baze podataka i sisteme za upravljanje bazama podataka.
To su:

• Relacione baze podataka (Relational Data Bases,RDB)
• Objektno-relacione baze podataka(Object-Relational Data Bases,ORDB)
• Objektno-orjentisane baze podataka(Object-Oriented Data Bases,OODB)
Svaku od ovih tehnologija posmatraćemo sa tri ključna stanovišta:
• model podataka (Data Model,DM)
• upitni jezik (Query Language,QL )
• model obrade(Computational Model,CM)

Posle tehničkih analiza i poređenja, uslediće i pogled sa stanovišta tržišta, t.j., komercijane zastupljenosti svake od gore navedenih tehnologija.

Baze podataka su jedna od najstabilnijih disciplina u sve široj oblasti informaciono-komunikacionih tehnologija. Razlog za to je prije svega njihova jako dobra teorijska zasnovanost, a zatim i činjenica da se teorija i praksa baza podataka već veoma dugo razvijaju. Ipak, i u bazama podataka su promjene stalne, stalno se dodaju novi sadržaji, a neki teorijski modeli i na njima zasnovane tehnologije polako zastarijevaju.

Baza podataka se najopštije može definisati kao dobro struktuirana kolekcija podataka koja postoji relativno dugo i koju koristi i održava više korisnika, odnosno programa (aplikacija). U bazi podataka, podaci su integrisani i povezani tako da jedan skup softvera obezbjeđuje pristup svim podacima, izbjegavajući mnoge probleme koji su povezani sa fajlovima i njihovim okruženjem. Stoga su redundansa podataka (ponavljanje istih podataka), izolacija podataka i nekonzistentnost podataka minimizovani i podaci mogu biti djeljeni među mnogim korisnicima. Uz to bezbjednost i integritet podataka raste i aplikacije i podaci su nezavisni jedni od drugih. Izučavanju baza podataka može se pristupiti sa dva različita, međusobno povezana aspekta u kojima se one tretiraju bilo kao:

• Sistemi za upravljanje bazom podataka (Database Management Systems), specifična tehnologija obrade podataka, odnosno softverski sistem koji obezbjeđuje osnovne funkcije obrade velike količine podataka, višestruko paralelno korišćenje istog skupa podataka, pouzdanost i sigurnost, ili kao

• Modeli podataka, odnosno specifične teorije pomoću kojih se specifikuje i projektuje neka konkretna baza podataka ili informacioni sistem uopšte. Sistem za upravljanje bazom podataka se obično zasniva na nekom teorijskom modelu podataka. I jedan i drugi aspekt imaju izuzetno veliki značaj za razvoj informacionih tehnologija. Istorijski, sistemi za upravljanje bazom podataka predstavljali su revoluciju u tehnologiji obrade podataka, a modeli podataka revoluciju u metodološkim pristupima razvoju informacionih sistema.

Prvi sistemi upravljanja bazom podataka razvijeni su 60-tih godina prošlog vijeka. Začetnik u tom polju bio je Charles Bachman. Bachmanovi rani radovi pokazuju da je njegov cilj bio stvaranje djelotvornije upotrebe novih uređaja sa direktnim pristupom pohranjivanja koji su postali dostupni. Do tada se obrada podataka temeljila na bušenim karticama i magnetskoj traci, pa je tako serijska obrada bila dominantna aktivnost. U to vrijeme su se pojavila dva ključna modela podataka: CODASYL je razvio mrežni model baziran na Bachmanovim idejama, dok se hijerarhijski model koristio u sistemu koji je razvio North American Rockwell, koji je kasnije prihvatio IBM kao kamen temeljac svog SUI proizvoda.
Relacioni model je predložio E. F. Codd 1970. godine. Ovaj model je dugo vremena ostao samo u području akademskog interesa. Prvi komercijalni proizvodi ovog modela, Oracle i DB2, pojavili su se tek oko 1980. godine.
90-ih godina počinje period objektno–orijentisanih baza podataka. Ovaj model se pokazao kao uspješan u poljima gdje je bilo potrebno rukovati kompleksnijim podacima nego što se to moglo sa relacionim modelom.


SISTEMI ZA UPRAVLJANJE BAZOM PODATAKA

SUBP se može definisati kao kompleksan skup programa koji kontroliše organizovanje, smještanje, upravljanje i obnavljanje baze podataka.
To je softverski sistem za čuvanje i pretraživanje podataka. Kao softverski sistem u razvoju poslovnih informacionih sistema, on zamjenjuje „sistem datoteka“ (File system) i eliminiše nedostatke ove tehnologije koja je primjenjivana u konvencionalnoj obradi podataka. Osnovni nedostaci konvencionale obrade podataka su:


Sadržaj
UVOD 2
1 SISTEMI ZA UPRAVLJANJE BAZOM PODATAKA 3
2 RELACIONE BAZE PODATAKA 5
3 OBJEKTNE BAZE PODATAKA 5
4 OBJEKTNO RELACIONE BAZE PODATAKA 6
5 SUKOB TEHNOLOGIJA 7
6 Struktuirani upitni jezik - SQL 8
6.1.1 Uslovna selekcija podataka 10
6.1.2 Relacioni operatori 10
6.1.3 Složeni uslovi 11
6.1.4 Operatori IN i BETWEEN 12
6.1.5 Operator LIKE 13
6.1.6 Spajanje tabela 14
6.1.7 Ključevi 15
6.1.8 Obavljanje spajanja 15
6.1.9 Klauzula DISTINCT i eliminacija duplikata 16
6.1.10 Pseudonimi i IN podupiti 17
6.1.11 Pomoćne SQL naredbe 18
6.1.12 Pogledi 19
6.2 Formiranje novih tabela 19
6.2.1 Menjanje tabela 20
6.2.2 Dodavanje podataka 20
6.2.3 Brisanje podataka 20
6.2.4 Ažuriranje podataka 21
6.2.5 Dodatne teme 21
6.3 Indeksi 21
6.3.1 Klauzule GROUP BY i HAVING 22
6.3.2 Još o podupitima 22
6.3.3 Klauzule EXISTS i ALL 23
6.3.4 Klauzula UNION i spoljašnje spajanje 24
6.3.5 Nestandardni SQL 25
6.3.6 Znakovne funkcije 26
6.3.7 Pregled sintakse naredbi 26
ZAKLJUČAK 28
LITERATURA 29