Antifašizam četničkog pokreta u II svetskom ratu

Četnička udruženja formirana na teritoriji Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (SHS), odnosno Kraljevine Jugoslavije, neposredno po završetku Prvog svetskog rata, imaju svoju predistoriju u oružanoj četničkoj akciji u Staroj Srbiji vođenoj u drugoj polovini 19. veka radi borbe protiv turske vlasti i suzbijanja bugarske propagande.

Nakon stvaranja Kraljevine SHS četnički pokret se organizaciono prilagođavao za delatnost u mirnodopskim uslovima. Prva posleratna četnička organizacija nazvana "Udruženje četnika za slobodu i čast Otadžbine" formirana je 1921. godine, a njeni osnovni zadaci bili su: negovanje četničke tradicije, širenje četničkih patriotskih ideja, briga o udovicama i siročadima palih četnika i staranje o četničkim veteranima-invalidima. Tokom 1924. godine obrazovana su još dva ovakva udruženja sa gotovo identičnim ciljevima - "Udruženje srpskih četnika za Kralja i Otadžbinu" i "Udruženje srpskih četnika Petar Mrkonjić" koja su već naredne godine objedinjena u "Udruženje srpskih četnika Petar Mrkonjić - za Kralja i Otadžbinu" na čijem čelu se nalazio Puniša Račić.

UVOD 3
1 Antifašizam četničkog pokreta u II Svetskom ratu 4
1.1 Nastanak četničkog pokreta 4
1.2 Nastanak, razvoj i ciljevi Ravnogorskog pokreta 5
1.2.1 Početak na Ravnoj Gori, 1941. 6
1.2.2 Stvaranje Organizacije Otpora 6
1.3 Ispoljavanje antifašizma 10
1.3.1 Neretva 10
1.4 Programi i ciljevi sa Svetosavskog Kongresa 12
1.5 Instrukcija 13
ZAKLJUČAK 14
LITERATURA 16