Abrazija - rad morske i jezerske vode

Sam bukvalni (najjednostavniji) prevod termina geologija (grčki gea-zemlja, logos-nauka) ukazuje da je to nauka o Zemlji. Danas znamo da su zadaci geologije da se bavi proučavanjem Zemlje kao celine, njenog materijalnog sastava, kao i tumačenjem procesa koji se u njoj odvijaju.
S obzirom na blisku povezanost čoveka sa geološkom sredinom (i to već u okviru njegovih prvih delatnosti) smatramo je jednom od najstarijih nauka. Potreba za detaljnim saznanjima o geološkoj sredini uslovila je razvitak brojnih specijalističkih geoloških disciplina, od kojih se svaka u svom domenu bavi proučavanjem geoloških procesa.
Geologija je nauka koja se bavi proučavanjem Zemlje, njenog nastanka i procesa koji su je oblikovali, njenog sastava i strukture. Naučnici, koji se tim bave, nazivaju se geolozi.
Reč „geologija“, prvi je upotrebio 1778. godine Žan Anri Delik a terminološki je definisao 1779. godine Horas-Benedikt od Sosura. Geologija je, uz astronomiju, jedna od najstarijih nauka. Prva upotreba geologije vezana je za korišćenje tehničkog kamena kao građevinskog materijala. Još u doba neolita, kada se javljaju prva naselja, ljudi su znali koja je vrsta kamena dobra za koju potrebu, pa su za pravljenje alatki koristili opsidijan i kremen, a za gradnju mermer i krečnjak. O tome svedoče arheološki nalazi. Prva znanja o mineralnim sirovinama, njihovom korišćenju i razmeni, javljaju se pre pet hiljada godina.
Neke od, po nama najvažnijih, disciplina su:
- istorijska geologija, koja se bavi praćenjem geoloških procesa kroz istoriju Zemlje i rekonstrukcijom njenoga razvoja;
- geodinamika, čiji je zadatak da proučava pokrete izazvane unutrašnjim ili spoljašnjim silama i njihov uticaj na površinu Zemlje i litosferu;
- geotektonika se bavi proučavanjem pojava koje su posledica delovanja pokreta u Zemlji;
- nauka o rudnim ležištima, koja se bavi analizom prirodnih potencijala Zemlje, odnosno njenim rudnim bogatstvima;
- inženjerska geologija proučava dinamiku površinskih delova Zemlje važnu sa aspekta graditeljskih i privrednih čovekovih delatnosti;
- geofizika koristi poznavanje fizičkih osobina stena za proučavanje unutrašnjosti Zemlje, otkrivanje rudnih ležišta i definisanje inženjerskogeoloških i seizmičkih karakteristika terena.
Jasno je da je ovako kompleksna nauka ponekad usko povezana sa drugim naukama i to do te mere da je ponekad teško razdvojiti neke granične discipline. Primeri su brojni, kao što su peleontologija (disciplina koja se bavi proučavanjem okamenjenih organskih ostataka -fosila), koja je bliska biologiji ili geodinamika, koja se graniči sa delovima fizičke geografije. Da bi se mogao shvatiti značaj pojedinih geoloških disciplina treba pre svega imati (steći) elementarna znanja o geologiji uopšte (osnovama geologije). Pod ovim se podrazumevaju osnovi istorijske geologije, geodinamike i petrografije (upoznavanje sa materijalnim sastavom Zemljine kore i Zemlje uopšte, sastavom, građom i nastankom minerala i stena).
Petrografija proučava minerološke, strukturne i fizičko-mehaničke značajke stena te način pojavljivanja. Ona je deo petrologije koja se uz navedeno bavi i proučavanjem uslova postanka. Petrografija sa mineralogijom se bavi proučavanjem materijalnog sastava litosfere i postankom stenskih masa koje je izgrađuju.
Predmet ovog rada biće jedna od tema kojom se u svojoj teoriji i praksi bavi geologija sa petrografijom. Reč je o abraziji – radu morske i jezerske vode. Osnovni cilj rada jeste da prikaže i objasni pojam i suštinu abrazivnog procesa, kao i osnovne abrazivne oblike.

UVOD
1 Abrazija – rad morske i jezerske vode 4
1.1 Pojam i uzroci abrazije 4
1.2 Abrazivni oblici 6
ZAKLJUČAK 11
LITERATURA 12